TRA+
Participatief drama
Bij participatief drama wordt gebruik gemaakt van drama en theater als hulpmiddel bij de persoonlijke en sociaal maatschappelijke ontwikkeling van de leerling. De grondhouding van de begeleider aan het begin van elk proces met een groep is: iedereen leert van elkaar, en iedereen heeft elkaar wat te bieden. Zonder deze grondhouding komt het begrip ‘ participatief’ niet tot zijn recht.
Bij de persoonlijke ontwikkeling wordt onder andere gebruik gemaakt van technieken van de zogenaamde Rainbow of Desire methode. Er wordt gezocht naar de 'politieagenten in je hoofd' (Cops-in the head) die mensen ervan weerhouden zich zo te gedragen als ze zouden willen. Het uitbeelden en in dialoog treden met deze “politieagenten” wordt ook gebruikt binnen dramatherapie.
Participatief drama leert jongeren verantwoordelijkheid door ze zelf middels de werkvormen verantwoordelijkheid te geven. Dit kan betekenen dat je elkaars gedrag ter discussie mag stellen. Leerlingen leren dat regels en grenzen beter gehandhaafd worden als je ze zelf mede hebt opgesteld. Vooroordelen, angst en onzekerheid worden door dialoog, ontmoeting en samenwerking omgezet in vertrouwen in jezelf én de ander.
Voorbeelden van werkvormen binnen participatief theater zijn:
- Opwarmingsoefeningen gericht op kennismaken, spreken in een groep,vertellen via beelden, ontspanning en humor, samenwerking , omgaan met druk, impulsen bedwingen, ontwillelen van inlevingsvermogen.
- Vertrouwensoefeningen
- Refectieoefeningen gericht op doelen stellen, ontwikkelen van zelfkennis, motiveren tot ander gedrag, communicatie.
- Beeldentheater: gericht op het beeldend vermogen te ontwikkelen, inventariseren van wensen en belemmeringen, het delen van verhalen, herkenning.
- Dynamiseringstechnieken: Denkpatronen geven aan de ontwikkelde beelden, spreektaal geven aan de beelden, via de beelden een ander oplossingsgericht verhaal geven aan de beelden .
Thema’s die aan de orde kunnen komen: Ontwikkelen van zelfvertrouwen, omgaan met je beperking, vriendschap, macht- onmacht, seksualiteit en verantwoordelijkheid.
Participatief theater is ontwikkeld in de jaren zestig in Brazilië door Augusto Boal: het theater van de onderdrukten. Participatief drama wordt heden ten dage onder andere gebruikt op middelbare scholen, instellingen en als sociale activeringsprojecten voor bijvoorbeeld vroegtijdig schoolverlaters.
De informatie van deze tekst is ontleend aan het boek “De mens in de hoofdrol” van Luc Opdebeeck en Ronald Matthijssen.
Mogelijk begint Miriam van Veller met ingang van het schooljaar 2013/2014 met het geven van participatief drama in de groepen binnen Arbeid.
Bij de persoonlijke ontwikkeling wordt onder andere gebruik gemaakt van technieken van de zogenaamde Rainbow of Desire methode. Er wordt gezocht naar de 'politieagenten in je hoofd' (Cops-in the head) die mensen ervan weerhouden zich zo te gedragen als ze zouden willen. Het uitbeelden en in dialoog treden met deze “politieagenten” wordt ook gebruikt binnen dramatherapie.
Participatief drama leert jongeren verantwoordelijkheid door ze zelf middels de werkvormen verantwoordelijkheid te geven. Dit kan betekenen dat je elkaars gedrag ter discussie mag stellen. Leerlingen leren dat regels en grenzen beter gehandhaafd worden als je ze zelf mede hebt opgesteld. Vooroordelen, angst en onzekerheid worden door dialoog, ontmoeting en samenwerking omgezet in vertrouwen in jezelf én de ander.
Voorbeelden van werkvormen binnen participatief theater zijn:
- Opwarmingsoefeningen gericht op kennismaken, spreken in een groep,vertellen via beelden, ontspanning en humor, samenwerking , omgaan met druk, impulsen bedwingen, ontwillelen van inlevingsvermogen.
- Vertrouwensoefeningen
- Refectieoefeningen gericht op doelen stellen, ontwikkelen van zelfkennis, motiveren tot ander gedrag, communicatie.
- Beeldentheater: gericht op het beeldend vermogen te ontwikkelen, inventariseren van wensen en belemmeringen, het delen van verhalen, herkenning.
- Dynamiseringstechnieken: Denkpatronen geven aan de ontwikkelde beelden, spreektaal geven aan de beelden, via de beelden een ander oplossingsgericht verhaal geven aan de beelden .
Thema’s die aan de orde kunnen komen: Ontwikkelen van zelfvertrouwen, omgaan met je beperking, vriendschap, macht- onmacht, seksualiteit en verantwoordelijkheid.
Participatief theater is ontwikkeld in de jaren zestig in Brazilië door Augusto Boal: het theater van de onderdrukten. Participatief drama wordt heden ten dage onder andere gebruikt op middelbare scholen, instellingen en als sociale activeringsprojecten voor bijvoorbeeld vroegtijdig schoolverlaters.
De informatie van deze tekst is ontleend aan het boek “De mens in de hoofdrol” van Luc Opdebeeck en Ronald Matthijssen.
Mogelijk begint Miriam van Veller met ingang van het schooljaar 2013/2014 met het geven van participatief drama in de groepen binnen Arbeid.
